Toen hij de woorden steeds meer uit krochten in zijn brein moest peuteren werd zijn gesproken taal poëtischer.

jouw spinazie glijdt over mijn hoofd

Wij zullen leven en sterven... na de mosselen

Toen Sidonius de woorden uitsprak, begreep ik precies wat hij bedoelde. Gauw opschrijven, dacht ik nog, anders vergeet ik ze.